De Tibet trekking (1)

De volgende dag tijden we van Gyantse naar Shegar, vanwaar onze trekking door de Himalaya begint. Eerst gaat het met een lange autorit over hoge passen en komen we tegen 16.00 uur aan in Shegar, een dorpje waar onze tenten klaarstaan, inclusief een kok, chauffeur en diens vrouw. Ons eerste kamp ligt op 4500 meter hoogte. We worden eerst verwelkomd met een kopje koffie om te wennen aan de nieuwe kampeerervaring. We zitten nog wel in de zon, maar al spoedig steekt een koude wind op die het buitenzijn onmogelijk maakt. Noodgedwongen klimmen we met veel moeite in de begeleidende truck om te schuilen voor de wind. De kok " serveert" het diner in de truck (tafeltje en stoelen worden in de truck geladen, evenals wij zelf!). Na het diner moeten we dan toch in de kou onze tenten in. Het koelt flink af en gewapend met thermokleding kruipen we rillend onze slaapzakken in. Die nacht koelt het af tot circa tien graden onder nul, iets waar we totaal niet op verdacht waren. Niemand van ons heeft ook maar een oog dichtgedaan. De tenen herinneren ons nu wat een trekking door de Himalaya feitelijk betekent. We bevriezen letterlijk en de volgende ochtend bij het krieken van de dag is zowat alles bevroren wat de vorige avond nog vloeibaar was. Zelfs de lenzen van Albert zijn bevroren. We verheugen ons rillend van de kou op de eerste zonnestralen...

De volgende dag breken we met ons trekking team het kamp af en vertrekken met jeep en truck naar Ronghbuk, het hoogst gelegen klooster ter wereld op 5400 meter aan de voet van de Mount Everest. Het is een lange tocht langs kronkelige wegen naar boven en voor het eerst zien we de Himalaya's in volle glorie tegen een blauwe lucht. Tegen 15.00 uur bereiken we de guesthouse van het klooster waar we twee nachten verblijven in een vierpersoons "kot", een ommuurd gebouwtje waar de enige luxe de beschermende muren zijn. Voor de rest is het erbarmelijk vertoeven. De " WC" is niet meer dan een uitgehakte sleuf in het beton en douchen is helemaal niet meer mogelijk (geen water). Maar vergeleken met de tent is het relatief warm. Bij de kotjes is een gezamenlijke ruimte waar enkele bewoners met een potkachel midden in de ruimte proberen het leven nog enigzins aangenaam te maken. We maken daar dankbaar gebruik van om tenmidden de rook van verbrande Yakkeutels een kaartje te leggen...